Πολλές οι αδικίες σε αυτή τη ζωή και κάποιες μοιάζει να τις επέβαλε η ίδια η φύση. Σα να μην έφτανε που έδωσε στους άνδρες περισσότερη μυϊκή δύναμη από τις γυναίκες, τους ωφέλησε και αναφορικά με τη λήψη ή απώλεια βάρους. Σύμφωνα με ευρήματα μελέτης από το UCLA, άνδρες και γυναίκες έχουν διαφορετική «αρχιτεκτονική» εγκεφάλου στις περιοχές που είναι υπεύθυνες για τον έλεγχο της όρεξης και τη διατήρηση μιας υγιούς ενεργειακής ισορροπίας. Και αυτή επηρεάζει σημαντικά τον τρόπο που παχαίνουν τα δύο φύλα.

Η μελέτη συνέκρινε δεδομένα από μαγνητικές εγκεφάλων και προσωπικά ιστορικά μεγάλου αριθμού ασθενών, για να αναγνωρίσει πώς ο μηχανισμός λειτουργίας του εγκεφάλου τους μπορεί να σχετίζεται με την παχυσαρκία. Όπως εξηγεί η Franchell Richard-Hamilton M.D. που ανέλυσε την εν λόγω μελέτη, οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη νησίδα στον εγκέφαλό τους, η οποία εμπλέκεται στο πώς βιώνουν εσωτερικές καταστάσεις όπως η πείνα και ο κορεσμός, ενώ οι άνδρες έχουν μεγαλύτερο υποθάλαμο και αμυγδαλή, που σχετίζονται με την πείνα και το σύστημα ανταμοιβής αντίστοιχα.

Η μελέτη έδειξε λοιπόν, ότι η παχυσαρκία των γυναικών σχετίζεται με την συναισθηματική και παρορμητική πολυφαγία, ενώ η διατροφική συμπεριφορά των ανδρών επηρεάζεται κυρίως από τα εντερικά «μηνύματα» και την κοιλιακή… δυσφορία. Αυτές οι διαφορές, σε συγκεκριμένα εγκεφαλικά δίκτυα, σημαίνουν ότι συγκριτικά με τους άνδρες, οι γυναίκες με υψηλό δείκτη μάζας σώματος μπορεί να έλκονται περισσότερο από υπερβολικά επεξεργασμένες τροφές, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο να πεινούν διαρκώς και να γίνονται εμμονικές με το φαγητό.

Η  αδυναμία διαχείρισης σημαντικών γνωστικών φορτίων οδηγεί σε λιγότερους γνωστικούς περιορισμούς και περισσότερο άγχος. Αυτό με τη σειρά του προκαλεί ανεξέλεγκτες διατροφικές συμπεριφορές. Και συμβαίνει συχνότερα στις γυναίκες παρά στους άνδρες.

Μάλιστα, οι παχύσαρκες γυναίκες δυσκολεύονται ακόμα περισσότερο να διαχειριστούν τους στρεσογόνους παράγοντες, με αποτέλεσμα να οδηγούνται ακόμα πιο συχνά σε συναισθηματική πολυφαγία, συγκριτικά με τους παχύσαρκους άνδρες. Για να μην αναφερθούμε στο πόσο χειρότερα γίνονται τα πράγματα κατά την περίοδο της έμμηνου ρύσεως.

Εν κατακλείδι, οι άνδρες και οι γυναίκες παχαίνουν διαφορετικά επειδή διαφορετικά λειτουργούν οι εγκέφαλοί τους και επειδή, την ίδια ώρα, παρεμβαίνουν ορμονικά και γενετικά στοιχεία του φύλου τους. Και γιατί αυτό είναι άδικο για τις γυναίκες; Γιατί πριν από την ίδια τους την πείνα, καλούνται να ρυθμίσουν και τους ψυχοσυναισθηματικούς παράγοντες που οδηγούν σε αυτή. 

Ένα άρθρο από το ow.gr